Νησί της Εύβοιας

Ο Αγγελής Γοβιός ή Γοβγίνας ήταν οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στη Λίμνη Ευβοίας το 1780. Το πραγματικό του επίθετο, σύμφωνα με την παράδοση ήταν Τζούτσας, επίθετο που υπάρχει και σήμερα στη Λίμνη. Ο ατίθασος και ελεύθερος χαρακτήρας του ήρθε γρήγορα σε αντπαράθεση με τους δημογέροντες και αναγκάστηκε να φύγει από το νησί.

To 1817 προσχωρεί στη φρουρά του Αλή Πασά Τελπενλή, του θρυλικού πασά των Ιωαννίνων, δίπλα στον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον Αθανάσιο Διάκο και πολλούς ακόμα πρωτεργάτες της Επανάστασης του 1821, ενώ το 1818 ορκίστηκε φιλικός. Συμμετείχε στη μάχη στο Χάνι της Γραβιάς, όπου και τον έκανε ξακουστό για την γενναιότητα και το θάρρος του. Ο θρύλος λέει ότι ο Γοβιός ήταν ο πρώτος που σηκώθηκε με το μαντήλι να σύρει το χορό, δηλώνοντας τη συμπαράσταση στον Οδυσσέα Αδρούτσο και ταυτόχρονα τη συμμετοχή στη μάχη.

Μετά τη μάχη στη Γραβιά, επέστρεψε στην Εύβοια να οργανώσει την Επανάσταση. Έλαβε μέρος σε όλες της σημαντικές μάχες της Εύβοιας, με αποκορύφωμα την μάχη στα Βρυσάκια, μια περιοχή κοντά στα Ψαχνά Ευβοίας. Τον Ιούλιου του 1821, οι Έλληνες με επικεφαλείς τον Αγγελή Γοβιό και το πρωτοπαλίκαρό του Κώτσο Δημητρίου, έδωσαν ηρωική μάχη στα Βρυσάκια εναντίον του οργανωμένου στρατού του Ομέρ Βρυώνη. Οι Έλληνες σημείωσαν μεγάλη νίκη, δίνοντας ελπίδες στο όνειρο της ανεξαρτησίας. Δυστυχώς, όμως δεν κράτησαν πολύ.

Τα Βρυσάκια, εκτός από τόπος θριάμβου για τον Αγγελή Γοβιό, έμελλε να είναι και ο τόπος του θανάτου του. Ένα χρόνο μετά τη μεγάλη νίκη του, το Μάρτιου του 1822, μετά από καλοσχεδιασμένη ενέδρα των Τούρκων, δολοφονήθηκε ο Αγγελής Γοβιός. Μαζί του έπεσαν, ο αδερφός του Αναγνώστης Γοβιός, ο φίλος του και πρωτοπαλίκαρο Κώτσος Δημητρίου, καθώς και άλλα 15 παλικάρια.

Ο θάνατος του Αγγελή Γοβιού υπήρξε βαρύτατο πλήγμα για την έκβαση της επανάστασης στην Εύβοια. Τον ηρωισμό του και τον πόνο για την απώλειά του ύμνησε η λαϊκή μούσα με το ακόλουθο δημοτικό τραγούδι.