Νησί της Εύβοιας

Ο Μενέδημος γεννήθηκε στη Ερέτρια το 339 π.Χ. Αν και ήταν από ευγενή οικογένεια, δούλευε ως κτίστης και κατασκευαστής τεντών έως τη στιγμή που στάλθηκε σε πολεμική επιχείρηση στα Μέγαρα. Εκεί γνωρίστηκε με τον μεγαρίτη φιλόσοφο Στύλπονα, όπου έγινε και μαθητής του. Από εκεί ταξίδεψε στην Αθήνα όπου γνώρισε την Πλατωνική Σχολή και αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στη φιλοσοφία. Υπήρξε δρυτής μιας από τις λεγόμενες σωκρατικές σχολές, της Ερετριακής Φιλοσοφικής Σχολής. Επέστρεψε στη πόλη του όπου άσκησε πολιτικά καθήκοντα κατά την ταραγμένη περίοδο των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μέχρι και τον θάνατό του. Χάρη στη φιλία που είχε με τον Αντίγονο Β' Γονατά, μακεδόνα ηγέτη, κινήθηκαν υποψίες ότι πρόδιδε την πατρίδα. Στη προσπάθεια του να ξεφύγει, αναζήτησε αρχικά άσυλο στο ναό της Δήμητρας στον Ωρωπό και κατόπιν στον Αντίγονο ο οποίος είπε ότι πέθανε από λύπη. Αλλες πηγές αναφέρουν ότι πέθανε από απεργία πείνας επειδή ο Αντίγονος δεν ελευθέρωνε την πόλη του το 265 π.Χ.

Η επαφή του με την πρακτική ζωή τον προφύλαξε από τα αφηρημένα σχήματα σκέψης. Έτσι η καταφατική και απλή εκφορά των προτάσεων κρίσης είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του πνεύματός του. Στον τομέα της λογικής και της διαλεκτικής φαίνεται ότι κινήθηκε στο πλαίσιο της λεγόμενης "Εριστικής Φιλοσοφίας", που είχε αναπτυχθεί από τη Μεγαρική σχολή, ενώ στην ηθική εκπροσωπούσε τη θέση ότι κάθε "αγαθόν" θεμελιώνεται στο "νουν", πράγμα που σημαίνει ότι η ηθική στάση μας απέναντι στα πράγματα δεν είναι άλλο από μια λογική απόφασή μας. Ο ίδιος δεν άφησε γραπτή τη διδασκαλία του, η οποία μας είναι γνωστή αποσπασματικά μόνο από μεταγενέστερες δοξογραφικές μαρτυρίες, οι οποίες είναι συγκεχυμένες και αντιφατικές σε πολλές περιπτώσεις. Ο κύκλος των μαθητών του ήταν μεγάλος, ωστόσο δεν είναι τίποτα γνωστό για την τύχη της σχολής του ύστερα από τον θάνατό του.

Αποφθέγματα του Μενέδημου