Νησί της Εύβοιας

Οι Ροβιές πήραν το όνομά τους από τον κένταυρο Ορόβα. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, πήραν το όνομά τους από τη λέξη όροβι - ρόβι, φυτό που βρίσκετε άφθονο στις πεδιάδες των Ροβιών και είναι κατάλληλο για την τροφή των βοδιών. Αν συνδιάσουμε ότι το όνομα Εύβοια προέρχετε από το ευ + βους, δηλαδή καλά βόδια, τότε είναι αρκετά πιο πιθανή σημασία.

Εδώ βρισκόταν η αρχαία πόλη των Οροβιών. Σύμφωνα με τον Θουκιδίδη και τον Στράβωνα, κοντά στη πόλη των Αιγών υπήρχε η πόλη Οροβιαί. Στη πόλη λατρευόταν ο Ηρακλής και ο Απόλλωνας, προς τιμή του οποίου υπήρχε ονομαστό μαντείο. Το μαντείο ήταν γνωστό ως Μαντείο του Σελινουντίου Απόλλωνος και χαρακτηριζόταν ως αψευδέστατον, δηλαδή ότι δεν κάνει ποτέ λάθος. Συμφωνα με νεότερες ανακαλύψεις που βρήκαν το φως της ημέρας, ο χώρος του μαντείου πιστεύεται ότι βρίσκεται στη περιοχή του Αγίου Ταξιάρχη, στο ύψωμα Ψηλή Ράχη.

Σύμφωνα με τον Θουκιδίδη, η πόλη των Οροβιών καταστράφηκε από ισχυρούς σεισμούς και το παλιρροϊκό κύμα που προκλήθηκε από αυτους, κατά το έκτο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου (426 π.Χ.). Οι κάτοικοι που διασώθηκαν, κατέφυγαν ψηλά στο βουνό.

Κάποια στιγμή στην αρχή της Βυζαντινής κατοχής, οι κάτοικοι άρχισαν να κατεβαίνουν προς τη παραλία ξανά. Μετά τη κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, ολόκληρη η Εύβοια πέρασε στα χέρια των Φράγκων και η περιοχή άρχισε να ακμάζει ξανά, όπως μαρτυρά και ο ενετικός πύργος που υπάρχει στο κέντρο περίπου του οικισμού. Όπως εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος επισκέπτης, ο πύργος δεν ήταν μόνο για άμυνα αλλά και για κατοικία του ιδιοκτήτη.

Μετά την παραχώρηση της Εύβοιας στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος το 1830, πολλοί Άγγλοι και Έλληνες ομογενείς εκμεταλεύτηκαν την ευκαιρία και απέκτησαν μεγάλα τσιφλίκια. Όπως ο Απόστολος Δουμάς, ομογενής τραπεζίτης από την Τασκένδη που αγόρασε το τσιφλίκι των Ροβιών. Από το 1915 άρχισαν να καταφτάνουν στη περιοχή πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία οι οποίοι έδωσαν άλλη πνοή στο χωριό, με τη ζωντάνια τους και τον πολιτισμό τους.