Νησί της Εύβοιας

Κάστρο που δεσπόζει πάνω από το χωριό Φύλλα, στο δήμο Ληλαντίων και είναι γνωστό και ως Καστέλλι. Η πρόσβαση στο κάστρο σήμερα, είναι εύκολη μέσω ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Παρόλη την εγκατάλειψη του κάστρου, ο επισκέπτης που θα ανέβει θα ανταμειφθεί από την υπέροχη θέα. Η ιστορία του κάστρου είναι άρρητα συνδεδεμένη με τον θρυλικό ιππότη Λικάριο που χρησιμοποίησε το κάστρο ως ορμητήριό του τον 13ο αιώνα.

Ο Λικάριο ήταν Γενοβέζικης καταγωγής από καρυστινή μητέρα. Γεννημένος στην Κάρυστο, ήταν ένας απλός αυλικός στην υπηρεσία του ηγεμόνα της κεντρικής Εύβοιας Guiberto Dalle Carceri στην Χαλκίδα. Ήταν ερωτευμένος με την Φελίζα, προστατευμένη της οικογένειας Carceri, κάτι το οποίο ήταν μη επιτρεπτό. Όταν παντρεύτηκε την καλή του, οι αντιδράσεις της οικογένειάς της ήταν ταπεινωτικές και προσβλητικές. Πικραμένος, ο Λικάριο, εγκατέλειψε την Χαλκίδα και γύρισε στην Κάρυστο, όπου και εγκαταστάθηκε σε εγκαταλειμμένο φρούριο. Αποφασισμένος για εκδίκηση, οργάνωσε στρατό και άρχισε επιδρομές στις γειτονικές περιοχές.

Οι επιθέσεις αυτές δεν ικανοποιούσαν την δίψα του Λικάριο για εκδίκηση. Έτσι, ήρθε σε επικοινωνία με τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μιχαήλ Η΄ τον Παλαιολόγο, όπου και του πρότεινε να αναλάβει εκ μέρους των Βυζαντινών την καθυπόταξη της Εύβοιας με τον όρο να του δίνονταν στρατιωτική ενίσχυση. Όταν ο αυτοκράτορας αποδέχτηκε τους όρους, άρχισε μια εφιαλτική περίοδος για την φραγκική Εύβοια με την μορφή επιδρομών. Το ένα μετά το άλλο κάστρο της Εύβοιας, έπεφταν στα χέρια του Λικάριο. Τελευταίο έπεσε το Castello Rosso, το κάστρο της Καρύστου. Ο Λικάριο ανταμείφθηκε πλουσιοπάροχα από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου, καθώς τον τίμησε και με υψηλότατα αξιώματα, εκείνα του Μεγάλου Κοντόσταυλου και του Μεγαδούκα. Η εκδίκηση του Λικάριο ολοκληρώθηκε, όταν ο μεγάλος εχθρός του, ο βαρόνος Guilberto Dalle Carceri που τόσο σκληρά τον είχε ταπεινώσει, οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην αυλή του αυτοκράτορα και πέθανε αφού είδε την πρώην άσημο ιππότη να απολαμβάνει τη φιλία και την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄.

Επιστρέφοντας από την Κωνσταντινούπολη στην Εύβοια, διάλεξε σαν κατοικία του το Καστέλλι. Μεγάλο του απωθημένο ήταν η Χαλκίδα, την οποία δεν κατάφερε να κατακτήσει. Πριν αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη, είχε επιτεθεί στην Χαλκίδα. Σε μάχη που έγινε στον σημερινό Βατώντα βγήκε νικητής, όμως αναγκάστηκε να λύσει την πολιορκία γιατί έρχονταν ενισχύσεις. Το τέλος του ιππότη παραμένει άγνωστο, καθώς και της γυναίκας του. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λικάριο πέθανε δηλητηριασμένος από την όμορφη Χαλκιδέα ερωμένη του.

Οι δυο από τις πλευρές του κάστρου είναι ολοκληρωτικά κατεστραμμένες από τους Τούρκους. Όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Εύβοια, κατέστρεψαν τις δυο πλευρές ώστε να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Μόλις ο επισκέπτης περάσει την περίμετρο των τειχών, βλέπει το αρχοντικό, το οποίο ήταν διώροφο και αρκετά ευρύχωρο. Στο εσωτερικό σώζονται ακόμη λιθόκτιστες σκάλες που οδηγούν πάνω στο τείχος της Βόρειας πλευράς. Όταν κάποιος τις ανέβει, μπορεί να απολαύσει την υπέροχη θέα που προσφέρει.